Warschau & Krakau

Witam przyjaciele i rodzina,

Jullie kunnen misschien wel raden wat het bovenstaande betekent, maar de uitspraak zal nog een raadsel blijven... Datzelfde geldt voor ons: na vier dagen in Polen te hebben doorgebracht, verstaan we nog geen woord van de Poolse taal (Behalve 'dobra' = goed, en 'kurwa' = ....).

In de rechtstreekse trein van Berlijn naar Warschau zaten we voor het eerst in een zogenaamde 'Abteilraum': een aparte cabine waarin zes mensen plaats konden nemen. Tijdens deze rit zagen we buiten de dorpjes steeds iets armoediger worden, van kleine dorpjes tot vervallen stations.

Aangekomen in Warschau leek het wel iets weg te hebben van een westerse stad. Grote gebouwen zoals het instituut voor kunst en cultuur, en een drukke straat waar het station langs lag. Deze lange weg vol met auto's, bussen en vrachtwagens liepen we af om vervolgens in een winkelstraatje uit te komen, waarin de drukte van het verkeer werd vervangen door de gezellige drukte van mensen. Tussen de café's, restaurants en winkels door vonden we na behoorlijk wat zoeken ons hostel. De flinke klim van 88 treden, bepakt met een backpack, leden ons naar een heel gezellig en knus hostel. Diezelfde middag hadden we nog een rondje door de oude stad gelopen, en daar bleef het ook eigenlijk bij.

De dag erna vervolgden we onze weg meteen naar Krakau, dat is aangeschreven als het Poolse centrum van cultuur. Met hoge verwachtingen kwamen we aan op het station, en liepen we door de 'nieuwe' stad, naar de oude stad van Krakau, die aan de gevechten en bombardementen van de Tweede Wereldoorlog is ontkomen. Met een kleine omweg kwamen we uiteindelijk aan op het marktplein waar ook ons hostel aan lag. Met een uitzicht vanuit onze kamer op het marktplein, besloten we aan het eind van de middag nog een rondje door de oude stad te lopen, en daaruit bleek wel waarom Krakau zo'n cultureel hoge status heeft bemachtigd: veel indrukwekkende kerken, mooie oude huizen en gezellige pleintjes waar altijd wel een muzikant stond te spelen. In de avond maakten we ook nog een wandeling naar het kasteel van Krakau, dat ons tijdens de zonsondergang een schitterend uitzicht over de rivier de Wawel gaf.

Op de tweede dag in Krakau bezochten we de Joodse buurt. Het was een warme dag, en dat was niet erg in ons voordeel in combinatie met de lange wandeling ernaartoe. Omdat de hitte ons parten speelde en we iets meer hadden verwacht van de route langs de Joodse begraafplaats en de synagoges, zochten we een terras op en genoten we van een heerlijke koude kletser. Vermoeid terug in het hostel hoorden we van verschillende mensen dat het nabijgelegen Auschwitz heel indrukwekkend was. Natuurlijk vonden wij dat ook wel, hoewel de prijzen van de tours erg duur waren voor ons beschikbare budget. Na enig onderzoek konden we een gratis reservering maken, en dankzij onze interrail-pas gebruik maken van de regionale trein naar een dorpje ernaast.

Na de trein van twee uur en na één uur omlopen kwamen we aan bij Auschwitz-Birkenau, waar in de Tweede Wereldoorlog meer dan één miljoen mensen zijn omgekomen. Maar de trip van drie uur was het waard: het was een enorm indrukwekkende en unieke ervaring om over het spoor naar binnen te komen lopen, de barakken, en de vervallen gaskamers te zien. Daarnaast was het onmogelijk voor te stellen dat zo veel mensen deze tragische gebeurtenis door hebben moeten maken, waarvan velen de andere kant van het hek niet meer hebben gezien.

Na de terugreis van twee uur besloten we onze resterende zloty's te spenderen bij een restaurant aan het marktplein. Dit konden we ons veroorloven omdat alles in Polen, van de supermarkten tot in de restaurants, enorm goedkoop was.

Inmiddels zitten we alweer in de trein richting de hoofdstad van Tsjechië, waar de komende dagen tropische weersvoorspellingen zijn gedaan (omstreeks 30 graden). Maar dat kan ook niet anders als deze drie hete jongens de stad komen bezoeken.

VOLGENDE STOP: PRAAG